среда, 5 ноября 2014 г.

Առեղծվա՞ծ. ոչ, զավթված հողեր

Խորհրդային Հայաստան, 18 հոկտեմբերի, 1989թ.

Սերգեյ Վարդանյան

Վերջերս «Խորհրդային Հայաստանում» հրապարակված «Մեղրիի ճանապարհի առեղծվածը» կամ` ով էր կտրում Հայաստանի զարկերակը» հոդվածը փաստական հարուստ նյութի հիման վրա բացահայտում էր Հայաստանի հանդեպ վերջին տասնամյակում տարվող նենգ քաղաքականության նորանոր դրվագներ։ Այլ հարցերի հետ նշվում էր նաև, որ 1986թ. հանրապետության սահմանները ճշգրտվեցին և հետ վերադարձվեցին 14 հազար 530 հեկտար այն հողահանդակները, որոնք զանազան խարդախ միջոցներով զավթել էր Ադրբեջանը։ Իհարկե, դրանք անպետք հողեր չէին, եթե հողն, այն էլ հայոց հողը, կարող է անպետք լինել։ Դրանք այգիներ էին, արոտավայրեր ու անտառներ: Մոտավոր պատկերացում կազմելու համար, թե 14 հազար 530 հեկտարը (145,3 քառ. կմ) ինչ է նշանակում ներկայիս Հայաստանի համար, ասենք, որ 1978 թ. տվյալներով Մեղրու շրջանն ընդամենը 663 հա պտղատու և խաղողի այգիներ ուներ, իսկ Գորիսի շրջանն՝ ընդամենը 760 հա։ Այսինքն զավթվել էր շուրջ տասն անգամ ավելի շատ, քան Գորիսի և Մեղրու շրջանների այգիները միասին վերցրած: Եվ այնքանից հետո Ադրբեջանն ու նրա հովանավորներն աղմկում են «տարածքային պահանջների», «տարածքային փոփոխությունների» ու «սահմանային վերաձևումների» մասին:

вторник, 4 ноября 2014 г.

Спасатели

РА, 24 октября, 1990г., N 12, среда

Труднодоступные тропы, холы и скалистые обрывы ущелья реки Азат в окрестностях Гарни и Гегарда были метр за метром прочесаны группами спасателей Спитак, Шант и Аракял. В течение нескольких дней спасатели вели поиск пропавшего человека – струдника Ереванского физического института Вилена Саркисяна. Был задействован весь арсенал спасательных служб. Поиски не дали результата. Но нет сомнения в том, что эти новые для нас службы необходимы.

На снимках: уточняется маршрут очередной группы спасателей, спасатели в ущелье Гарни, поиск ведется с вертолета. Фото А. Уриханяна (Арменпресс)



Թիֆլիսի «Աննամուս» թերթը

«Աննամուս», թիվ 1, 1907թ., Թիֆլիս